

เกิดจากการรักษาความสะอาดในช่องปากไม่ดี เกิดการสะสมของแผ่นคราบฟัน (dental plaque) และหินปูน* ซึ่งจะมีเชื้อแบคทีเรียอยู่จำนวนมาก เชื้อแบคทีเรียจะปล่อยสารพิษออกมาซึมอยู่บนผิวของเหงือกส่วนที่ติดกับฟัน ทำให้เหงือกเกิดการอักเสบและบวมได้ ถ้าปล่อยทิ้งไว้แผ่นคราบฟันและหินปูนจะค่อย ๆ เจาะลึกลงไปในซอกเหงือกและฟัน ในที่สุดจะมีการทำลายกระดูกเบ้ารากฟัน ทำให้ฟันโยก และเกิดถุงหนองในกระดูกเบ้ารากฟันได้ เรียกว่า ฝีรำมะนาด หรือฝีปริทันต์ (periodontal abscess)
- ถ้าเป็นไม่มาก อาจรักษาด้วยการขูดหินปูนออกและใช้ยาบ้วนปากที่ผสมยาฆ่าเชื้อโรค
- ถ้าเป็นมาก อาจต้องเจาะเอาหนองออก ผ่าตัดเหงือก หรือถอนฟันทิ้ง